مشاوره برای بیماری های عفونی زنان

عفونت‌های واژن انواع مختلفی دارند. این عفونت‌ها شامل موارد زیر هستند:

واژینوز باکتریال:

با تغییر توازن باکتری‌ها در واژن ایجاد می‌شود. بسیاری از باکتری ها به طور معمول در واژن زندگی می کنند. یک نوع باکتری به نام لاکتوباسیل، اسیدیته طبیعی واژن را حفظ می کند. با این کارلاکتوباسیل ها به سالم نگه داشتن پوشش واژن کمک کرده و از رشد برخی باکتری های ایجاد کننده عفونت جلوگیری می کنند. واژینوز باکتریایی، شایع ترین عفونت واژن در نتیجه کاهش تعداد لاکتوباسیل های محافظ و افزایش تعداد باکتری های دیگری که به طور معمول وجود دارند (مانند گاردنرلا واژینالیس و باکتری های پپتوسترپتوکوک) ایجاد می‌شود.

دلایل ایجاد این عفونت غالبا" شامل موارد زیر است:

• داشتن یک بیماری مقاربتی

• داشتن چندین شریک جنسی

• استفاده از IUD

علائم واژینوز باکتریال: در واژینوز باکتریایی، ترشحات واژن ممکن است خاکستری یا سفید، نازک و عمیق باشد. معمولاً ترشحات بوی ماهی دارند. بو ممکن است بعد از مقاربت جنسی و در دوران قاعدگی قوی تر شود. خارش، قرمزی و تورم در این عفونت شایع نیست.

عوارض واژینوز باکتریال: واژینوز باکتریایی می تواند منجر به عوارض جدی مانند بیماری التهابی لگن شود و برای خانم های باردار عفونت غشای اطراف جنین (عفونت داخل آمنیوتیک)، زایمان زودرس و عفونت رحم بعد از زایمان یا بعد از سقط جنین ممکن است به وجود بیاید.

درمان واژینوز باکتریال: این عفونت به سادگی و تنها با مصرف آنتی بیوتیک ها درمان می‌شود.

تریکوموناس واژینوس: یک عفونت واژینال است که به دلیل تک یاخته‌های تریکوموناس واژینالیس ایجاد می شود. تک یاخته Trichomonas vaginalis می تواند علائم را بلافاصله پس از ورود به مهبل ایجاد کند یا اینکه تک یاخته‌ها می توانند در مهبل یا روی دهانه رحم تا هفته ها یا ماه‌ها بدون ایجاد علائم باقی بمانند. مثانه نیز ممکن است آلوده شود. در مردان، تک یاخته‌ها معمولاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند و ممکن است برای مدت چند روز یا چند هفته در مجاری ادراری باقی بمانند. بنابراین، زنان و مردان ممکن است آگاه نباشند از این که شریک جنسی خود را آلوده می کنند. این عفونت تنها از طریق تماس جنسی منتقل می‌ شود.

علائم تریکوموناس: ترشحات سبز یا زرد، فراوان و کف دار همراه با بوی ماهی، واژن حساس و

قرمز، خارش و مقاربت دردناک از جمله علائم این عفونت است. در صورتی که به مثانه منتقل

شود، ادرار دردناک ایجاد می‌کند.

درمان تریکوموناس: استفاده از مترونیدازول زیر نظر پزشک راه درمان این عفونت است. در

مدت درمان، استفاده از کاندوم حین روابط جنسی ضرورت دارد.

عفونت‌های قارچی(کاندیدیازیس): زمانی که واژن به قارچی به نام کاندیدا آلوده می‌شود، این عفونت ایجاد می‌شود. به ویژه در زنان در سن باروری، عفونت های قارچی ناشی از کاندیدا آلبیکنس شایع است. این قارچ به طور معمول روی پوست یا روده زندگی می کند. از این مناطق می تواند به واژن سرایت کند. عفونتهای قارچی از نظر جنسی منتقل نمی شوند.

این عفونت در افراد زیر ایجاد می‌شود:

• زنان باردار

• افراد مبتلا به دیابت

• افراد با سیستم ایمنی ضعیف‌تر

• افرادی که از IUD استفاده می‌کنند.

ه افرادی که لباس زیرهای تنگ می‌پوشند که اجازه حرکت هوا را نمی‌دهد.

• افرادی که بیش از حد از آنتی بیوتیک استفاده می‌کنند.

علائم کاندیدیازیس: واژن قرمز و متورم، درد هنگام مقاربت، ترشحات سفید، ضخیم و پنیری از علائم این بیماری‌ست. این علائم یک هفته قبل از شروع قاعدگی تشدید می‌شوند.

درمان کاندیدیازیس: داروهای ضد قارچ در درمان این عفونت استفاده می‌شود. این داروها ممکن است به روش های زیر مورد استفاده قرار گیرند:

• به عنوان کرم در ناحیه آسیب دیده اعمال شوند.

• به عنوان شیاف داخل مهبل قرار داده شوند.

• به صورت قرص خورده شوند.

با توجه به افزایش هورمون‌ها در دوران بارداری، بدن افراد برای میزبانی از عفونت‌ها مستعد‌تر از سایر افراد است. اگرچه در دوران بارداری ترشحات واژن بیشتر می‌شود و این طبیعی است اما اگر این ترشحات از شکل سفید و بدون بو خارج شوند، می‌توانند نشانگر انواع عفونت‌ها باشند.

علاوه بر موارد ذکر شده در قسمت عفونت‌های واژن، عفونت استرپ گروه B(GBS) هم ممکن است در مادران باردار رخ دهد. این عفونت در 20 تا 25 درصد زنان سالم وجود دارد و معمولا در واژن یا روده زندگی می‌کند. بین هفته‌ی 35 تا 37 بارداری زنان برای داشتن این گروه از باکتری‌ها بررسی می‌شوند.

GBS ممکن است باعث عفونت مجاری ادراری (UTI) در بعضی از افراد شود، اما برخی دیگر اصلاً علائمی ندارند. علائم UTI شامل درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار، ادرار ابری و اضطراب ناگهانی ادرار کردن است.

اگر GBS مثبت باشید، در طی زایمان آنتی بیوتیک دریافت خواهید کرد تا عفونت را به کودک خود منتقل نکنید. (بدون آنتی بیوتیک کودک شما در معرض ابتلا به بیماری GBS اولیه است که باعث تب، مشکل در تغذیه و بی حالی می شود.)

داشتن برخی از دیگر انواع عفونت‌ها که به دستگاه تناسلی مربوط نمی‌شود نیز ممکن است مادر و کودک را تحت تاثیر قرار دهد. این عفونت‌ها شامل موارد زیر است:

• آبله مرغان

• سرخجه

• HIV

• انواع هپاتیت

• هرپس یا تبخال

• توکسوپلاسموز (که غالبا از مدفوع گربه، گوسفند و میش منتقل می‌شود)

• زیکا

بیماری التهابی لگن (PID) یک عفونت اندام تولید مثل زن است. لگن در قسمت تحتانی شکم است و شامل لوله های فالوپ، تخمدان‌ها ، دهانه رحم و رحم می‌شود.

چندین نوع مختلف باکتری می تواند باعث PID شوند، از جمله باکتری هایی که باعث سوزاک و کلامیدیا (عفونتهای مقاربتی) می شوند. آنچه معمولاً رخ می دهد این است که ابتدا باکتریها وارد واژن می شوند و باعث ایجاد عفونت می شوند. با گذشت زمان، این عفونت می تواند در اندام های لگن حرکت کند.

داشتن بیماری‌های مقاربتی از جمله عوامل خطر هستند، اما حتی بدون آن‌ها در صورت داشتن فاکتورهای زیر شما در معرض خطر بیشتری قرار دارید:

• داشتن رابطه‌ی جنسی در سنین کم‌تر از 25

• داشتن شرکای جنسی متعدد

• رابطه‌ی جنسی محافظت نشده

• استفاده از IUD

• شستن واژن با سرکه، جوش شیرین و دیگر مواد غیر مجاز

• داشتن سابقه

در برخی از زنان این بیماری فاقد علامت است اما در دیگر افراد علائم زیر ظهور خواهد کرد:

• احساس درد در ناحیه پایین و بالای شکم

• تب

• مقاربت دردناک

• ادرار دردناک

• خونریزی غیر معمول

• ترشحات بدبو

• خستگی زیاد

بیماریهای مقاربتی (STD) عفونتی است که از طریق هر نوع تماس جنسی می تواند از یک شخص به فرد دیگر منتقل شود. STD ها گاهی اوقات به عنوان عفونت های مقاربتی (STI) گفته می شود، زیرا آنها شامل انتقال یک ارگانیسم ایجاد کننده بیماری از یک شخص به شخص دیگر در طول فعالیت های جنسی هستند. احتمالاً ابتلا به بیماری STD تقریباً هزاران سال است که وجود دارد ، اما خطرناک ترین این شرایط ، سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز یا بیماری اچ آی وی) ، تنها از سال 1984 شناخته شده است.

بیماری‌های مقاربتی رایج در بین زنان شامل موارد زیر است:

تبخال تناسلی: عامل ایجاد این عفونت ویروسی است و به اختصارHSV نامیده می‌شود. در ناحیه تناسلی ایجاد تبخال می‌کند و اگر به نخاع برسد برای همیشه در آنجا لانه گزینی می‌ کند. در مراحل اولیه این عفونت بدون علامت است و انتقال پیدا نمی‌کند. پس از آن سوزش، خارش و تاول ایجاد می‌شود و معمولا 2 تا 4 هفته طول می‌کشد. در این مدت بیماری شدیدا مسری است. لازم به ذکر است که هیچ درمان شناخته شده‌ای برای این بیماری وجود ندارد و داروها تنها از شدت آن می‌کاهند.

پاپیلوما(HPV): بیش از 40 نوع ویروس عامل ایجاد زگیل تناسلی هستند و برخی از انواع آن می‌توانند عامل ایجاد سرطان رحم در زنان شود. این بیماری بسیار شایع است و در بیشتر موارد هیچ گونه علائمی ندارد و خود به خود بهبود پیدا می‌کند. واکسیناسیون به وسیله‌ی واکسن گارداسیل بهترین روش پیشگیری از 4 نوع خطرناک HPV است زیرا این بیماری درمان شناخته شده‌ای ندارد.

سفلیس: سفلیس نوعی STD است که قرن ها پیش وجود داشته است. این بیماری توسط یک ارگانیسم باکتریایی به نام اسپیروکت ایجاد می شود. علائم این عفونت شامل سه مرحله است، در مرحله‌ی اول بدون علامت و پس از آن ایجاد زخم می‌کند. این عفونت در هنگام ایجاد عفونت بسیار مسری است. در بسیاری زنان سفلیس اولیه خود به خود بهبود پیدا می‌کند. اما در برخی دیگر این عفونت وارد مرحله‌ی ثانویه می‌شود و به صورت سیستماتیک دیگر ارگان‌ها را درگیر می‌کند. در این مرحله مهم ترین علامت بثورات پوستی است که کوپک و سخت است و در همه جای بدن از جمله کف دست ایجاد می‌شود و بسیار مسری است.

اما مرحله‌ ی آخر این بیماری بسیار خطرناک و کشنده است. مشکلات قلبی و مغزی، مشکلات بینایی و شنوایی از جمله عوارض سفلیس در مرحله‌ی سوم است.

سوزاک: سوزاک یک عفونت باکتریایی است که توسط ارگانیسم Neisseria gonorrheae (همچنین به عنوان باکتری گنوکوکوس نیز شناخته می شود) ایجاد می شود و از طریق تماس جنسی منتقل می شود. سوزاک یکی از قدیمی ترین بیماریهای شناخته شده مقاربتی است. تخمین زده می شود که بیش از یک میلیون زن در حال حاضر به سوزاک مبتلا شده اند. این بیماری برخلاف تصور، از راه صندلی توالت و یا سطوح و پوست قابل انتقال نیست و تنها در بخش‌های مرطوبی چون واژن، دهانه رحم، مجاری ادرار، رکتوم و پشت حلق می‌تواند زنده بماند و از طریق تماس جنسی منقل می‌شود.علائم سوزاک شامل موارد زیر است:

• سوزش و درد هنگام ادرار

• تکرر ادرار

• ترشحات زرد رنگ

• سوزش و درد در ناحیه واژن

کلامیدیا: عامل این عفونت نیز باکتریایی است و علائمی مشابه سوزاک ایجاد می‌کند و بسیار به آن شباهت دارد.

اگر به هر دلیلی، مشاوره ی حضوری برای بیماران ممکن نباشد، آن‌ها می توانند از مشاوره‌ی تلفنی و یا آنلاین بهره ببرند. در مشاوره غیرحضوری با پزشکان متخصص و علاوه بر این که هزینه‌ها به صرفه‌تر است، بیماران می‌توانند در زمان‌های بیشتری به این افراد دسترسی داشته باشند. مشاوره گرفتن در مورد داروها، چک کردن پاسخ آزمایشات و موارد اورژانسی از جمله مواردی است که به صورت تلفنی و آنلاین امکان پذیر است.

با استفاده از سامانه رسا شما می توانید در هر مکانی که هستید با پزشک خود مشورت کنید. بدین صورت که ابتدا با ثبت نام در سامانه رسا عضو شوید. سپس حساب کاربری خود را به تعداد دقایقی که می خواهید با پزشک خود صحبت کنید، شارژ کنید. این کار را با استفاده از درگاه امن بانکی و یا کد USSD می توانید انجام دهید. سپس همکاران ما تماس شما را با پزشک یا مشاورتان برقرار می کنند.

در ضمن برای انتخاب پزشک متخصص خود می توانید به صفحه ای که مربوط به آن هاست مراجعه و بررسی های لازم را انجام دهید.

همچنین با استفاده از این سامانه مشاوره ی آنلاین نیز امکان پذیر است و به این وسیله چه از طریق اینترنت و یا بدون آن، در هر زمان شما قادر خواهید بود با پزشک خود صحبت کنید.